Page 13 -
P. 13
12
Conversation-Feedback-Recognition
ดร.อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์
ี
ี
ิ
�
ส่งเหล่าน้เป็นเพียงตัวอย่างให้เห็นว่าในสถานท่ทางานเราต้อง
สนทนากับผู้อ่นอยู่ทุกวัน และไม่ได้มีเพียงแค่การสนทนา/การพูดคุยกัน
ื
้
เท่านน เรายงต้องเป็นผู้ให้และผ้รบฟังข้อมูลป้อนกลับเก่ยวกับผลการ
ั
ั
ี
ู
ั
ปฏิบัติงานของตนเองและของผู้อื่นอีกด้วย ซึ่งนั่นก็คือการ Feedback
ผู้เขียนแยกค�าว่า “Conversation” และ “Feedback” ออกจากกัน
ดังนี้
ปัจจัยพิจารณา Conversation Feedback
ควำมหมำย การสนทนา การให้ข้อมูลป้อนกลับ
ข้อมูลที่คุย y ข้อมูลทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับ y ข้อมูลที่เป็นพฤติกรรม
งานหรือไม่เกี่ยวข้องกับ และผลงานของผู้รับฟัง
งาน ข้อมูลป้อนกลับ
y ข้อมูลทั้งอดีต ปัจจุบัน y ข้อมูลอดีต
และอนาคต
ช่วงเวลำในกำรพูดคุย เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ไม่ต้อง เกิดขึ้นหลังจากที่พนักงาน
มีการนัดหมายล่วงหน้า ส่งมอบผลงานหรือแสดง
พฤติกรรมนั้นแล้ว
ควำมรู้สึกในกำรคุย ส่วนใหญ่สบาย ๆ ไม่เครียด ส่วนใหญ่เกิดความรู้สึก
ไม่กังวล ไม่สบายใจ กังวล ขึ้นอยู่กับ
ศิลปะของผู้ให้ข้อมูล
ป้อนกลับ
กำรเก็บข้อมูลย้อนหลัง ไม่ต้องมีการบันทึกข้อมูล มีการบันทึกพฤติกรรมและ
ย้อนหลัง ผลงานย้อนหลังเพื่อให้
ผู้รับฟังข้อมูลป้อนกลับ
เห็นด้วย
ั
จะเห็นได้ว่า Conversation กบ Feedback แตกต่างกัน ซงใน
่
ึ
องค์การจะมีการสื่อสารทั้ง 2 รูปแบบนี้
้
ี
ื
ื
ั
การส่อสารท้ง 2 รูปแบบน ถอว่าเป็นโอกาสท่ผู้พูดแสดงออกถึง
ี
่
ั
ึ
การให้คุณค่าหรือการยอมรับความเป็นตวตนของพนักงาน ซงนนคือการ
ั
่
Recognition
