Page 12 -
P. 12
ธ�ำรงศักดิ์ คงคำสวัสดิ์ 11
5. ไม่สำมำรถรักษำคนรุ่นใหม่ที่มีฝีมือเอำไว้ได้ ลูกน้องที่
ท�างานมานานแต่ท�างานเหมือนเดิมจะมีเงินเดือนมากกว่า
หัวหน้าที่เป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรง มีความรู้ความสามารถในงานแต่
อายุงาน (และอายุตัว) น้อยกว่าลูกน้องที่ท�างานมาหลายสิบปี
ที่เป็นคนเก่าแก่แต่ขาดศักยภาพที่จะไปต่อ ในที่สุดหัวหน้าที่เป็น
คนรุ่นใหม่ก็จะลาออกเพราะไม่มีหลักเกณฑ์อะไรจะไปอธิบาย
ให้เขาเข้าใจได้ว่าท�าไมถึงเงินเดือนน้อยกว่าลูกน้อง และเมื่อไหร่
เขาจะมีเงินเดือนมากกว่าลูกน้อง
6. เป็นตัวอย่ำงที่ไม่ดีให้กับคนรุ่นหลัง จากการที่คนรุ่นหลัง ๆ
เห็นว่ารุ่นพี่ ๆ เขาอาศัยแค่ท�างานมานาน ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
ให้มากขึ้น ขอเพียงแค่ท�างานแบบเดิม ๆ ท�าไปเรื่อย ๆ เงินเดือน
ก็จะได้ขึ้นไปทุก ๆ ปี แบบไม่มีตัน (No Limit) ก็จะคิดว่างั้นเรา
ก็ท�าเหมือนพี่แหละคือท�างานไปเรื่อย ๆ เมื่อบริษัทจะมอบหมาย
ให้รับผิดชอบอะไรเพิ่มขึ้นก็ไม่เอา จะขอท�างานเหมือนเดิม
เท่าเดิมไปเรื่อย ๆ ก็พอแล้ว เพราะยังไงก็ได้ขึ้นเงินเดือนไปทุกปี
และไม่มีเงินเดือนตัน แล้วระยะยาวองค์กรนั้น ๆ จะยังสามารถ
แข่งขันได้อยู่หรือไม่
7. กำรขึ้นเงินเดือน/ปรับเงินเดือนทุกอย่ำงจะใช้ “หลักกู”
เหนือ “หลักเกณฑ์” โดยไม่มีหลักอะไรมาอธิบายหรือตอบ
ค�าถามพนักงานที่ชัดเจนได้นอกจากค�าว่า “เพื่อความเหมาะสม”
หรือ “ก็คนคนนั้นเขาท�างานดีมีผลงาน” อยู่ที่ว่าผู้บริหารจะขึ้น
เงินเดือนให้ใครหรือปรับให้ใครก็ได้ ซึ่งวิธีการปรับขึ้นเงินเดือน
ตามความพอใจของ MD หรือผู้บริหารไม่ใช่เรื่องใหม่ เป็น
เรื่องเก่าที่มีมานานมากแล้ว เป็นแนวคิดของเถ้าแก่ยุคเดิมที่ใช้
ความรู้สึกของตัวเองเป็นหลักมากกว่าการมองเห็นความส�าคัญ
